Safavi, H. R., Shishehforoosh, M., Baloochi, Kh., Golmohammadi, M. H. (2011) Integrated Disaster Management and Reduction of Vulnerability of Vital Infrastructures Caused by the Earthquake ... . 1st N. Conf. on Disaster Manag., Tehran, Iran, June 20-21.

مدیریت جامع بحران و نقش آن در کاهش آسیب پذیری تأسیسات و شریان های حیاتی ناشی از زلزله، مطالعه موردی: استان اصفهان

چکیده

کشور ایران بدلیل شرایط خاص زمین شناختی و موقعیت جغرافیایی، از کشورهای لرزه خیز دنیا محسوب میشود. بدین جهت شناخت علل وعوامل وقوع زلزله از یک سو و بررسی آسیب پذیری شریان های حیاتی از جمله خطوط اصلی آب، نفت و گاز، فیبرهای نوری و راه های ارتباطی و وقوع بحران های ثانویه از جمله زمین لغزش و نشست زمین از سوی دیگر، کارشناسان را بر آن می دارد که نوعی جامع نگری نسبت به مقولۀ بحران را مورد مطالعه قرار دهند. در این مقاله، نقش مدیریت جامع بحران در کاهش آسیب پذیری شریان های حیاتی در اثر زلزله مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. مطالعات بر روی استان اصفهان صورت گرفته است و بررسی این مسئله به لحاظ اینکه این استان به عنوان جانشین تهران در مدیریت بحران کشور انتخاب گردیده، از اهمیت خاصی برخوردار میباشد. مطالعات و پهنه بندی زلزله نشان میدهد که اغلب مناطق استان اصفهان از نظر لرزه خیزی جزء مناطق آرام و با فعالیت اندک می باشد و در مناطق شمال غرب، جنوب غرب و نیز شمال شرق به دلیل وجود گسل های فعال و نیمه فعال و نیز آمار زلزله های ثبت شده، احتمال وقوع زلزله با شدت بالا وجود دارد. لذا در جانمایی تاسیسات و شریان های حیاتی در استان و نیز حفاظت از شریانهای حیاتی موجود بایستی به این پهنه بندی توجه کامل نمود. همچنین بر این نکته تاکید گردیده که هرچند اغلب مناطق استان به لحاظ زلزله دارای خطر نسبی پائینی است، ولی به دلیل وجود مخاطرات دیگر ازجمله محدودیت منابع آب و انرژی و ظرفیت های پائین زیست محیطی دارای موقعیت شکنندهای در مدیریت جامع بحران می باشد

کلمات کلیدی

مدیریت جامع بحران، زلزله، شریانهای حیاتی، استان اصفهان.

Text